Yazarın herhangi bir konudaki görüşlerini, kesin kurallara varmadan, kanıtlamaya kalkmadan, okuyucuyu inanmaya zorlamadan anlattığı yazı türüdür

Deneme yazarı görüşlerini aktarırken samimi bir dil kullanır. Kendi diliyle konuşuyormuş gibi bir hava içindedir.

Örnek bir deneme

Birkaç yıl önce Temmuz ayında Japonya'ya gittim. Benim için hazırlanan
programa, 1890 yılında Ertuğrul Fırkateyni faciasının yaşandığı ve 587
Osmanlı askerinin şehit olduğu Kusimoto şehrini ziyaret de dahil edilmişti.
Japonya'da yaşayan gazeteci bir arkadaşım Kusimoto'ya ne zaman bir Türk gitse (yılın hangi mevsimi ya da hangi ayı olursa olsun) yağmur
yağdığını söyledi. Ona göre bu yağmur, orada yatan askerlerin bir Türk
gördüğü için ağlamasından kaynaklanıyordu. Buna bizzat kendisi de şahit olmuş.
Bu olayın tek istisnası, dönemin Deniz Kuvvetleri Komutanı Güven Erkaya'nın ziyareti sırasında yaşanmış. Bunun nedenini de, "Asker
komutanının önünde ağlamaz" diye açıklamıştı.
Açıkçası anlattıklarına gülüp geçmistim. Ta ki aşırı sıcak ve güneşli bir günde, şehitler için dikilen anıta çiçek bırakırken aniden bastıran yağmurun altında sırılsıklam olana kadar.
Düşündükçe hâlâ tüylerim diken diken oluyor ve gözlerim doluyor